"Nauczyciele klas I-III do odstrzału, słabe wyniki matur, to ich wina!" - ogłosiło zadowolone z siebie MEN. Jak chcecie zobaczyć zadowolone MEN, wrzućcie w google MEN+podręcznik, na pewno coś ładnego wyskoczy.
Szefowej należy wierzyć, ale... nie mam szczęścia do szefów. Jeden chciał nas łoić laską, drugiego sami uczniowie nosili symbolicznie do jeziora, trzecia... a, co będę wymieniać, wszyscy mieli cudowne pomysły, dzięki czemu oświata od 1999 tkwi w permanentnej reformie. Jak pomysły nie wypaliły, każdy wyciągał paluszek/laskę/co tam miał na nas pod ręką i gromko oświadczał "to nie my, to lwy". Nauczyciele, znaczy.
Przyzwyczajona zatem do mantrowania o nauczycielskiej winie, nauczona głęboko nie wierzyć w zapewnienia, ośmieliłam się wykonać rzecz niewyobrażalną. Poszukałam innych przyczyn tak słabych wyników.
Cykl edukacyjny od pierwszej klasy do matury trwa 12 lat. Cóż takiego stało się 12 lat temu, czyli w roku 2002? Może wymieniono hurtem kadrę na nową i stąd taki wynik? Nie przypominam sobie jakoś. Ale pamiętam coś innego:
To był pierwszy rok, w którym przeprowadzono sprawdzian po klasie szóstej i egzamin gimnazjalny. Po raz pierwszy zamiast nieokreślonych zapowiedzi zobaczyliśmy konkretne zadania. Zaraz po otrzymaniu wyników w każdej szkole podstawowej ruszyły programy naprawcze, których jedynym celem było osiągnięcie przez uczniów jak największej ilości punktów na najbliższym sprawdzianie.
I wiecie co? O ile do testów PISA takie szkolenie pod sprawdzian daje wyniki, o tyle na maturze się nie sprawdza.
Dla pocieszenia obecnych maturzystów: ten rząd będzie potrzebował sukcesów na wszystkich polach. I nie patrzy w perspektywie dwunastoletnie, patrzy do wyborów. Za rok matura będzie albo o wiele prostsza, albo w większym stopniu skopiuje wcześniejsze sprawdziany i egzaminy. By żyło nam się lepiej. Wszystkim. W bezustannej reformie tego, co tak fajnie działało jeszcze 15 lat temu.
