No właśnie, ni widu, ni słychu.
Od zakończenia drugiej tury wyborów Prezydent Polski udał się na wewnętrzną emigrację, zatrzasnął za sobą drzwi pałacu prezydenckiego i topi smutki w czym tam topić je lubi.
Wyjąwszy uzgodnione wcześniej wizyty zagranicznych gości, praktycznie nie funkcjonuje. Tymczasem w kraju afery, taśmy, podsłuchy, chińskie serwery i wielonogi pyskacz rozbijają w proch rząd profesjonalistów. Premier Kopacz roniąc łzy dokonuje dekapitacji aż po Marszałka Sejmu.
Absolutnie odpowiedni moment na orędzie. Kilka gestów mających pokazać, że choć fale są burzliwa, nawa państwowa nadal płynie a ster jest krzepko dzierżony w rękach. Tymczasem prezydent... pamiętacie starą komedię "Gdzie jest generał?" Mam wrażenie, że Prezydent Komorowski też siedzi gdzieś w podziemiach pałacu prezydenckiego pod beczką z winem i słabym głosem powtarza: nie chcę, nie chcę.
Odliczam dni do 6 sierpnia. Z ulgą.
